Bye, bye, crye, crye...

Onze laatste avond, nacht en dag met onze cursisten. Wat voor ons begon als een dag waarin we nog hopen moesten doen, zoals poging 5 ondernemen om de hopelijk gemaakte cd-speler te gaan halen, naar het marktje gaan om nog wat soeveniertjes te kopen, Bert en Jan opwachten (waar we niet in slaagden, want ze waren er vroeger dan verwacht), de trunk in orde brengen, een voetbalmatch van enkele van onze jongeren bijwonen om dan in een trunk onder laaiend geschreeuw en gespring terug te komen, een laatste avond met Father Andrew in de living met bijhorend koekje en Mosi/Castel/Fanta/Sprite/Cola en dan daarna ons afscheidsfeestje.

Het feestje dat nogal traag op gang kwam en bijna niet doorging omdat onze cursisten van mening waren dat ze geen feestje konden geven zonder de toegelaten decibel grens te overschrijden en dus last te krijgen met de politie. Wij kwamen met het briljante voorstel om misschien gewoon de muziek iets stiller te zetten… ah en dat bleek ook een optie! Een avond/nacht waarin het kontjes schud en schuur gehalte weer aanzienlijk steeg, zeer interessante verhalen en gesprekken naar boven kwamen rond een vuurkorf, gevolgd door een aantal Belgische dansjes en een aantal afscheidssongs… Al feestend werd het 5.30 en al vlotjes werd dit feestje gewoon verder gezet in ons busje opweg naar Lusaka, waar we verwacht werden voor een Salesian Profession. Eerst een gebedje voor een veilige busrit naar Lusaka and of we go!
The Salesian Profession duurden uren, welgeteld de volle drie! Voor sommige van onze cursisten, maar ook van ons net iets te lang om erin te slagen de ogen open te houden! Gelukkig zijn onze cursisten zeer creatief in het vinden van mogelijkheden om slapen in de mis te verdoezelen of om met een geldige reden even de Kerk te verlaten.
Daarna volgde een feestelijke receptie, met veel eten en drank en het nodige amusement door een magier/hypnotiseur die lukraak mensen in slaap liet vallen.
En toen kwam er een varkentje met een lange snuit en was ons Kabwe verhaaltje uit :-(
Onze cursisten moesten al terug vertrekken richting Kabwe, wij bleven nog even langer in Boulenie om dan naar het Provinciaal huis te gaan. Waar we duidelijk ons uiterste best doen om onze blog achterstanden in te halen! En waar we over 2.30 uur de keet alweer verlaten op weg naar Livingstone!

Het harde werken zit er dus op, het was een geslaagde cursus en een helse speelpleinweek! Hiervoor zouden we graag de sponsors nog bedanken, want zonder hen hadden we nooit deze pracht koffers met materiaal voor het speelplein kunnen achterlaten en deze cursusweek laten doorgaan!

Een welgemeende NATOTELLA van Saf en Jona, maar zeker ook van de vele kinderen en jongeren die genoten hebben van de cursusweek en nog zullen genieten tijdens de vele speelpleinweken die eraan zitten te komen!